menangsel perut

Verba (v)

  1. mengisi perut; mengganjal perut (supaya tidak lapar)
KBBI III

Kata Dasar

menangsel; perut; tangsel

menangkup ~ menangkupkan ~ menangkuptelentangkan ~ menangsel ~ menangsel mulut ~ menangsel perut ~ menanjak ~ menanjakkan ~ menanjakkan ilmu ~ menanjakkan silat ~ menanjul