mencabangkan

Verba (v)

  1. menempelkan tampang pada batang pohon (supaya menjadi cabang); mengenten
  2. menjadikan bercabang
KBBI III

Kata Dasar

cabang

Sinonim
v: mengenten
  • ebsoft: ramify
menayang ~ menayangkan ~ menazamkan ~ menazarkan ~ mencabang ~ mencabangkan ~ mencabarkan ~ mencabarkan hati ~ mencabau ~ mencabik ~ mencabik arang