mencempungi

Verba (v)

  1. mencebur ke; menerjuni (sumur dsb)
  2. (Mk) memasuki (mencampuri) perkara dsb
KBBI III

Kata Dasar

cempung

mencemooh ~ mencemoohkan ~ mencemplung ~ mencemplungkan ~ mencempung ~ mencempungi ~ mencempungkan ~ mencemuk ~ mencencang ~ mencencang melatih ~ mencendekiakan