mengabulkan

Verba (v)

  1. meluluskan (permintaan, doa, dsb); mengiakan: beliau tidak dapat ~ permintaan yang sukar itu
KBBI III

Kata Dasar

kabul

  • ebsoft: accede,granting
mengabstrakkan ~ mengabu ~ mengabui ~ mengabuk ~ mengabukan ~ mengabulkan ~ mengabung ~ mengabung-ngabung ~ mengabur ~ mengaburkan ~ mengabutkan