mengensel

Verba (v)

  1. meniadakan; menghapuskan; membatalkan
  2. menunda
KBBI III

Kata Dasar

kensel

mengenjak ~ mengenjak-enjak ~ mengenjal ~ mengenjut ~ mengenkripsi ~ mengensel ~ mengentak ~ mengentak-entak ~ mengentak-entakkan ~ mengental ~ mengentalkan