menggelimantang

Verba (v)

  1. memancar: sinar pagi yang gilang-gemilang ~ dari sebelah timur
KBBI III

Kata Dasar

gelimantang

menggeligis ~ menggeligit ~ menggelikan ~ menggelikan hati ~ menggelimangi ~ menggelimantang ~ menggelimuni ~ menggelincir ~ menggelincirkan ~ menggelinding ~ menggelinding-gelinding