menghalang

Verba (v)

  1. melintang; merintang: tiang yang rebah itu ~ di tengah jalan
KBBI III

Kata Dasar

halang

  • ebsoft: appailing,stymie,stymying
  Bahasa Indonesia Bahasa Asing Kata kunci Bidang Sumber
1. menghalang-halangi hinder halangi; menghalang Hukum DS

  • 1 - 1 dari 1 entri

menghakimi ~ menghakkan ~ menghalai-balaikan ~ menghalakan ~ menghalalkan ~ menghalang ~ menghalang-halangi ~ menghalangi ~ menghalau ~ menghalusi ~ menghaluskan