mengunggunkan

Verba (v)

  1. menimbun(kan); melonggokkan (kayu dsb) lalu dibakar
KBBI III

Kata Dasar

unggun

  • ebsoft: pile (wood, etc.).
  • gkamus: pile (wood, etc.).
mengunggas ~ mengunggas puding ~ mengunggis ~ mengungguli ~ mengunggun ~ mengunggunkan ~ mengunggut ~ mengungkah ~ mengungkai ~ mengungkang ~ mengungkap