menjinjing

Verba (v)

  1. membawa sesuatu dengan posisi tangan ke bawah dan tidak terlalu erat memegangnya: pulang dari pasar Ibu ~ keranjang mangga
KBBI III

Kata Dasar

jinjing

  • ringan sama dijinjing, berat sama dipikul: persahabatan yang karib, baik dalam kesenangan maupun dalam kesusahan
menjinaki ~ menjinakkan ~ menjingap ~ menjingau ~ menjingu ~ menjinjing ~ menjinjingkan ~ menjinjit ~ menjiplak ~ menjirus ~ menjitak