mukadam

Nomina (n)

  1. sesuatu yang mendahului; pendahuluan
  2. orang yang terkemuka; pemuka
KBBI III
mu·ka·dam n 1 sesuatu yg mendahului; pendahuluan; 2 orang yg terkemuka; pemuka
muka sabak ~ muka tebal ~ muka tembem ~ muka-muka ~ mukabalah ~ mukadam ~ mukadas ~ mukadim ~ mukadimah ~ mukadis ~ mukah