penggerutu

Nomina (n)

  1. orang yang suka menggerutu; pengomel; pencomel
KBBI III

Kata Dasar

gerutu

  • ebsoft: mutterer
penggergajian ~ penggering ~ penggerogotan ~ penggeropyokan ~ penggertak ~ penggerutu ~ penggesek ~ penggesekan ~ penggeseran ~ penggetahan ~ penggetang