pingkal

Verba (v)

  1. terpingkal-pingkal
KBBI III Bahasa daerah Jawa
  • ebsoft: see PINGKEL.
  • gkamus: see PINGKEL.
ping·kal Jw, ter·ping·kal-ping·kal v tertawa gelak-gelak (terkial-kial): semuanya tertawa ~ mendengar cerita jenaka itu
pinggir ~ pinggiran ~ pinggul ~ pingit ~ pingitan ~ pingkal ~ pingkau ~ pingkel ~ pingpong ~ pingsan ~ pingul