pongkol

Nomina (n)

  1. pangkal (pokok) batang (yang tertanam di tanah); umbi: -- pisang
KBBI III Dialek Melayu Jakarta
Sinonim
n: umbi
pong·kol Jk n pangkal (pokok) batang (yg tertanam di tanah); umbi: -- pisang
pondong ~ pondongan ~ pongah ~ ponggang ~ ponggok ~ pongkol ~ pongsu ~ poni ~ ponil ~ ponok ~ ponor