putus arang

Verba (v)

  1. putus sama sekali sehingga tidak dapat diperbaiki lagi (tentang perkawinan, percintaan, dsb)
KBBI III

Kata Dasar

arang; putus

putu ~ putu mayang ~ putus ~ putus akad ~ putus akal ~ putus arang ~ putus asa ~ putus benang ~ putus bicara ~ putus cinta ~ putus harapan