ranggung

Adjektiva (adj)

  1. terkangkang (tentang kaki)

Verba (v)

  1. meranggung

Nomina (n)

  1. gabus pelampung pancing: pandai memainkan -- , ki pandai mencari kesempatan baik
  2. burung bangau yang jinak
KBBI III
Sinonim
n: pelampung; v: meranggung
Turunan
v: meranggung
  • ebsoft: with legs apart.
  • gkamus: with legs apart.
1rang·gung a terkangkang (tt kaki);

me·rang·gung v 1 duduk dng lutut terkangkang; 2 membungkukkan badan (spt orang merangkak) dng bertumpu pd tangan dan kaki (tidak pd lutut)

2rang·gung v, me·rang·gung v mencapai dan meraih sesuatu

3rang·gung n gabus pelampung pancing: pandai memainkan -- , ki pandai mencari kesempatan baik

4rang·gung n burung bangau yg jinak
ranggak ~ ranggas ~ ranggi ~ ranggit ~ ranggul ~ ranggung ~ rangin ~ rangina ~ rangka ~ rangka dada ~ rangkai