terbelenggu

Verba (v)

  1. terikat belenggu
  2. (ki) terkurung; tidak bebas lagi
KBBI III

Kata Dasar

belenggu

terbelakang ~ terbelalak ~ terbelam ~ terbelangah ~ terbelelang ~ terbelenggu ~ terbeli ~ terbeliak ~ terbelingkang ~ terbelingut ~ terbelintang