terbelintang

Verba (v)

  1. terletak melintang: lalu lintas terhalang karena ada pohon kenari tumbang - di tengah jalan
KBBI III

Kata Dasar

belintang

terbelenggu ~ terbeli ~ terbeliak ~ terbelingkang ~ terbelingut ~ terbelintang ~ terbelit ~ terbenam ~ terbenar ~ terbendung ~ terbengang