terbengkil-bengkil

Adjektiva (adj)

  1. susah payah (melakukan sesuatu): ia berkayuh mudik menongkah arus itu dengan -
KBBI III

Kata Dasar

bengkil

terbenam ~ terbenar ~ terbendung ~ terbengang ~ terbengkalai ~ terbengkil-bengkil ~ terbengong-bengong ~ terbentang ~ terbentuk ~ terbentur ~ terbentus