terkentut-kentut

Verba (v)

  1. berulang kali terkentut
KBBI III

Kata Dasar

kentut

terkencar-kencar ~ terkencing ~ terkencing-kencing ~ terkendali ~ terkentut ~ terkentut-kentut ~ terkepak ~ terkepak-kepak ~ terkepal ~ terkepil ~ terkepoh