terkepal

Verba (v)

  1. tergenggam: tangan yang ~ itu diacungkan ke atas
KBBI III

Kata Dasar

kepal

terkendali ~ terkentut ~ terkentut-kentut ~ terkepak ~ terkepak-kepak ~ terkepal ~ terkepil ~ terkepoh ~ terkepung ~ terkerak ~ terkerangka