terpekik

Verba (v)

  1. memekik dengan tiba-tiba: orang tua itu ~ ketakutan
KBBI III

Kata Dasar

pekik

terpegah ~ terpegan ~ terpegun ~ terpejam ~ terpekak ~ terpekik ~ terpekik-pekik ~ terpelajar ~ terpelanting ~ terpelecok ~ terpelekok