tunggul angin

Nomina (n)

  1. awan bertumpuk-tumpuk di kaki langit; pokok angin
KBBI III

Kata Dasar

angin; tunggul

tungging ~ tunggit ~ tunggu ~ tunggu taman ~ tunggul ~ tunggul angin ~ tunggul pelangi ~ tunggul pungur ~ tunggul-tunggul ~ tungkahan ~ tungkai