tunggul pungur

Nomina (n)

  1. tunggul yang sudah mati (karena telah lama ditebang dsb)
KBBI III

Kata Dasar

tunggul

tunggu ~ tunggu taman ~ tunggul ~ tunggul angin ~ tunggul pelangi ~ tunggul pungur ~ tunggul-tunggul ~ tungkahan ~ tungkai ~ tungkai atas ~ tungkai bawah