uman

Nomina (n)

  1. menguman
KBBI III
Sinonim
v: menguman
Turunan
v: menguman; menguman-uman
uman n, meng·u·man Jw v mengumpat; mencerca;

meng·u·man-u·man v mengumpat
uluran ~ uluran tangan ~ um ~ uma ~ umak ~ uman ~ umang-umang ~ umara ~ umat ~ umat manusia ~ umbai