berdengking

Verba (v)

  1. mendengking; menyalak keras (tentang anjing); menjerit (berteriak keras-keras)
KBBI III

Kata Dasar

dengking

berdengap ~ berdengar ~ berdenging ~ berdengkang-dengkang ~ berdengki ~ berdengking ~ berdengkung ~ berdengkur ~ berdengkus ~ berdengu ~ berdengung