berinduk

Verba (v)

  1. mempunyai induk
  2. berpangkal; berpokok: pembunuhan itu ~ pada ketidaksenangan pemuda A akan ejekan pemuda B
KBBI III

Kata Dasar

induk

berinai ~ berinaian ~ berinda ~ berindap-indap ~ berindikasi ~ berinduk ~ berinfiltrasi ~ berinfleksi ~ bering-bering ~ beringas ~ beringat