menengkar

Verba (v)

membandel; mendegil: anak itu ~ perintah orang tuanya

Kata Dasar

Kata Terkait

Sinonim: n: bantah; v: membandel; mendegil; tengkar

menenggara ~ menenggek ~ menenggekkan ~ menenggelamkan ~ menengil ~ menengkar ~ menengkarapkan ~ menengkari ~ menengkarkan ~ menengkel ~ menengking