tersengguk

Verba (v)

  1. terantuk atau terbentur (kepalanya); terangguk
KBBI III

Kata Dasar

sengguk

tersendorong ~ tersengal-sengal ~ tersengat ~ tersenget ~ tersenggol ~ tersengguk ~ tersengguk-sengguk ~ tersengih ~ tersengkang ~ tersengsam ~ tersengsem