urup

Verba (v)

  1. mengurup
KBBI III Klasik
  • ebsoft: 1 barter, exchange. 2 change money.
  • gkamus: 1 barter, exchange. 2 change money.
urup, kl meng·u·rup v 1 kl menukar uang dng uang (msl uang besar dng uang kecil): pd suatu hari datanglah Raja Alam kpd Kapitan Holanda hendak ~ rial; 2 menukar barang dng barang; barter: penduduk desa itu pergi ke pasar untuk ~ hasil bumi dng barang-barang keperluan sehari-hari;

urup-urup n uang penukar;

urup-urup·an v berdagang dng cara tukar-menukar barang
urun ~ urun pendapat ~ urun rembuk ~ urunan ~ urung ~ urup ~ urup-urup ~ urup-urupan ~ urus ~ urus-urus ~ urusan