mencengkeramkan

Verba (v)

  1. menggunakan cakar (kuku, tangan) untuk mencengkeram; mencengkam
KBBI III

Kata Dasar

cengkeram

mencengis-cengis ~ mencengkam ~ mencengkamkan ~ mencengkelong ~ mencengkeram ~ mencengkeramkan ~ mencengut ~ mencentang ~ mencentong ~ mencepak-cepak ~ mencepat