berbekal

Verba (v)

  1. mempunyai bekal; membawa bekal: ia datang kemari - kemauan dan niat untuk maju
KBBI III

Kata Dasar

bekal

  Bahasa Indonesia Bahasa Asing Kata kunci Bidang Sumber
1. berbekal tazawwud berbekal Agama Islam Pusba

  • 1 - 1 dari 1 entri

berbedil-bedilan ~ berbega ~ berbega-bega ~ berbeka ~ berbeka-beka ~ berbekal ~ berbekas ~ berbelah ~ berbelah-belah ~ berbelahan ~ berbelakang-belakangan