terpinggirkan

Verba (v)

  1. sudah dipinggirkan
  2. disisihkan dari: suku itu merupakan contoh suku etnis yang ~ oleh percepatan zaman
KBBI III

Kata Dasar

pinggir

Sinonim
n: pinggiran
terpilah-pilah ~ terpilih ~ terpimpin ~ terpincut ~ terpinga-pinga ~ terpinggirkan ~ terpingkal-pingkal ~ terpingkau-pingkau ~ terpinta ~ terpintal ~ terpintar