terpingkau-pingkau

Verba (v)

  1. terpikau-pikau
KBBI III

Kata Dasar

pingkau

terpimpin ~ terpincut ~ terpinga-pinga ~ terpinggirkan ~ terpingkal-pingkal ~ terpingkau-pingkau ~ terpinta ~ terpintal ~ terpintar ~ terpisah ~ terpisahkan