sahabat karib

Nomina (n)

  1. sahabat yang sangat erat (baik); teman yang akrab: dia adalah -- karib kakakku
KBBI III

Kata Dasar

karib; sahabat

sagun ~ sagur ~ sah ~ sahabat ~ sahabat dekat ~ sahabat karib ~ sahabat kental ~ sahadat ~ sahaja ~ sahaja basahan ~ saham