bertenggek

Verba (v)

  1. duduk di tempat yang agak tinggi (seperti kera atau burung hinggap di atas dahan kayu); bertengger: anak kecil itu duduk ~ di dahan kayu menyaksikan pertandingan sepak bola
  2. terletak miring (tentang peci di kepala)
KBBI III

Kata Dasar

tenggek

  • ebsoft: to squat.
  • gkamus: to squat.
bertenaga ~ bertenang-tenang ~ bertendensi ~ bertenggang ~ bertenggang-tenggangan ~ bertenggek ~ bertengger ~ bertengkar ~ bertengkaran ~ bertengkelek ~ bertengking