terpintar

Adjektiva (adj)

  1. paling pintar (cakap, cerdik, mahir)
KBBI III

Kata Dasar

pintar

terpinggirkan ~ terpingkal-pingkal ~ terpingkau-pingkau ~ terpinta ~ terpintal ~ terpintar ~ terpisah ~ terpisahkan ~ terpiuh ~ terpojok ~ terpojokkan